ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಬಿ.ಎಸ್ಸಿ ಯಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾಸ್‌ಮೇಟ್‌ಗಳಾಗಿದ್ದವರು. ರೂಮ್‌ಮೇಟ್‌ಗಳಾಗಿ ರಾಯಚೂರಿನ ಕನ್ನಿಕಾ ಪರಮೇಶ್ವರಿ ಹಾಸ್ಟೆಲಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಗೆಳೆತನ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಬಡತನದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಲು, ಐ.ಎ.ಎಸ್. ಮಾಡಿ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ಆಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಗೆ ಹೋದೆವು. ಲಾ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ದಾಖಲಾಗಿ ವಕಾಲತ್ತು ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿ.ಎನ್.ಹಳಕಟ್ಟಿಯವರ ಸಂಪರ್ಕವೇರ್ಪಟ್ಟು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಚಳುವಳಿಯಲ್ಲಿ ಧುಮುಕಿದೆವು. .. ಎಸ್.ಎಫ್.ಐ. ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ರಾಯಚೂರಿನಲ್ಲಿ ಬಲಿಷ್ಠ ಚಳುವಳಿಯನ್ನಾಗಿಸಿದ್ದೆವು.
ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಡಿ.ವೈ.ಎಫ್.ಐ. ಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆ ಪ್ರಗತಿಪರ ಯುವ ಫೆಡರೇಶನ್ನಿನ ಮೊದಲ ಸಮಾವೇಶವನ್ನು ಹಟ್ಟಿ ಚಿನ್ನದ ಗಣಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲಾಗಿತ್ತು. ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದರು. ನರಗುಂದ ರೈತರ ಬಂಡಾಯದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನರಗುಂದಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ನಾನು ರೈತರ ಮಧ್ಯೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಪ್ರಾಂತ ರೈತ ಸಂಘ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಆಗ ಟ್ರೇಡ್ ಯೂನಿಯನ್‌ನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಪುರುಷೋತ್ತಮರು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು.
೧೯೭೮ರಲ್ಲಿ ಸಿ.ಪಿ.ಐ.(ಎಂ) ಘಟಕ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನಾನು ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದೆ. ೧೯೮೮ರಲ್ಲಿ ನಾನು ರೈತ ಸಂಘದ ರಾಜ್ಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಹೊಂದಿ ರಾಜ್ಯ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾಯಿತು. ಅವರು ಪಕ್ಷದ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡರು.
ಹೀಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಪರಸ್ಪರ ಪಾರ್ಟನರ್ ಆಗಿದ್ದೆವು ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ಸಂಬೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅದು ಎಷ್ಟು ಅತಿಯಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ ಅವರ ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾರ್ಟನರ್‌ಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಲೈಫ್ ಪಾರ್ಟನರ್ ಶ್ಯಾಮಲಾರವರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ಮಾತನಾಡಿದ್ದೆ.
ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಒಬ್ಬ ಮಾಸ್ ಲೀಡರ್ ಆಗಿದ್ದರು. ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ಬೆರೆಯುವುದು ಅವರಿಗೆ ನೀರು ಕುಡಿದಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿತ್ತು. ದ್ವಂದ್ವವೇನೆಂದರೆ ತುರ್ತುಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟವರು.
ಅಂಥದ್ದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂದು ಪುರುಷೋತ್ತಮ ಇಹಲೋಕ ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಸಂಗಾತಿ ಪುರುಷೋತ್ತಮರಿಗೆ ಕೆಂಪು ವಂದನೆಗಳು
ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಬಾಳೆ, ಸಂಪಾದಕರು, ಕೃಷಿಭಾರತ ಮಾಸಪತ್ರಿಕೆ